Zapewne wielu z was już po samym tytule domyśli się o co chodzi. Ostatnim czasem, mam ferie, trochę pracuję, trochę mi się nudzi i tak szperając po internetowych forach rozpocząłem szukanie filmów o tematyce motocyklowej. Czemu szukałem takich filmów? Szukałem ich po to by choć troszkę pofantazjować, zobaczyć te dwu kołowe maszyny mknące przed siebie. Wpisuje sobie w wujku gogle "filmy motocyklowe" i szukam, wertuje kolejne fora. I tak natykam się na różne tytuły jedne już znałem dobrze inne mniej, kolejne wcale. Aż natknąłem się właśnie na Long Way. Wielu z was powie oglądałem już to, kiedy to było? Materiał nakręcony przecież w 2004 roku. Fakt reportaż ma już prawie 7 lat ale nigdy dotychczas się na niego nie natknąłem, lecz ciesze się że mi się udało na niego trafić dopiero teraz. Czemu tak uważam temu że gdyby to było wcześniej nie podszedłbym do tego reportażu tak jak teraz. Widzimy dwóch pasjonatów zakochanych w motocyklach. Jednym z nich jest szkocki aktor Ewan i jego przyjaciel Charly oraz towarzyszący im operator Claudio szkoda że jego postać jest aż tak pominięta w reportażu a to on odwalał najgorszą prace:) Oraz 2 samochody pomocnicze z którymi spotykają się tylko na granicach tak to jadą osobno. Według mnie osoby które brały udział w tej podróży są naprawdę mocnymi ludźmi o wielki szacunek dla nich. Polecam każdemu motocykliście obejrzeć ten reportaż z ich wyprawy życia. Oglądałem to wpatrzony w ekran jak w obrazek. Ci ludzie mi zaimponowali swoją determinacja, walką o swój cel, mimo chwil załamania gdy wszystko im szło zdecydowanie pod górkę powoli to przezwyciężali. A teraz tak z innej bajki moje przemyślenia po tym reportażu polecam każdemu.

Więc co się w mojej głowie zrodziło, jakie nastąpiły przemyślenia, refleksje?

A otóż to takie. Że nie mam co narzekać na swoje życie. Dlaczego? Ponieważ moje problemy to jest pikuś do problemów z jakimi zmagają się ludzie w różnych częściach świata. Powiecie no ba nie wiedziałeś ciemniaku? Widziałem lecz wiedzieć a zobaczyć to co innego. To samo dotyczy się nas obywateli tego kraju. Co prawda nie mamy najlepiej ale nie mamy najgorzej!Narzekamy na drogi fakt pozostawiają wiele do życzenia ale je mamy. Dla przykładu w Mongolii jest tylko ok 130km dróg asfaltowych. Fakt jak popatrzymy na Zachód na Niemcy, Francję... to jesteśmy daleko w czarnej dup...e , lecz gdy popatrzymy na Wschód Ukrainę, Białoruś... to śmiało możemy powiedzieć jesteśmy w Europie bo im do nas brakuje wiele. Jaki fakt z tego że Polska to taki szlak przejściowy miedzy cywilizacją Europejską a dawnym ZSSR. Jesteśmy po środku ani dobrzy ani zbyt zacofani. Dlatego zamiast narzekać na zły stan dróg, polityków choć na nich to można;d Zacznijmy dostrzegać to co mamy bo mamy sporo:) I ten reportaż mi pomógł to zrozumieć że mam wiele i zamiast narzekać brać się w garść i odliczać dni do wiosny do odpalenia maszyny nie bacząc na przeszkody bo da się je przejść.I na koniec takie przemyślenie euforia fajnie by było kiedyś tak jak oni przebyć świat na swoich dwóch kółkach poznać nowe kultury zobaczyć na ile jestem silny psychicznie by to wytrzymać dzięki takim osobą jak oni wiem że najtrudniejsze cele można osiągać! :)

                                                                                       Pozdrawiam Ninja.